تفاوت‌های کلیدی بین Redis و MongoDB در چیست؟

پایگاه‌های داده NoSQL به طور فزاینده‌ای به دلیل توانایی‌شان در مدیریت انواع متنوع داده‌ها و حجم‌های بزرگ اطلاعات به طور کارآمد شناخته می‌شوند. در میان گزینه‌های مختلف موجود، MongoDB و Redis دو انتخاب محبوب هستند. هر دو پایگاه داده قابلیت‌های منحصر به فرد و ویژگی‌های عملکردی ارائه می‌دهند که به موارد استفاده مختلف پاسخ می‌دهند. این تحلیل جامع Redis در مقابل MongoDB را به طور دقیق بررسی می‌کند، تفاوت‌های اصلی آن‌ها، پیشرفت‌های فناوری اخیر، و قابلیت‌های یکپارچه‌سازی را کاوش می‌کند تا به شما کمک کند راه‌حل مناسب را برای نیازهای خاص خود انتخاب کنید.

Redis چیست؟

Redis (سرور دیکشنری از راه دور) یک ذخیره‌سازی کلید-مقدار NoSQL منبع‌باز و در حافظه است که عمدتاً به عنوان کش برنامه و پایگاه داده با سرعت بالا عمل می‌کند. با نگهداری داده‌ها در RAM، Redis دسترسی سریع و با تأخیر کم را امکان‌پذیر می‌سازد با زمان‌های پاسخ‌دهی در حد میکروثانیه به جای میلی‌ثانیه. در Redis، داده‌ها به صورت جفت‌های کلید-مقدار سازمان‌دهی می‌شوند، با هر ورودی که یک کلید منحصر به فرد دارد. آن از انواع داده‌ها و ساختارهای متنوعی پشتیبانی می‌کند، از جمله مجموعه‌های مرتب‌شده، هش‌ها، مجموعه‌ها، لیست‌ها، جریان‌ها، و رشته‌ها، که انجام عملیات پیچیده را آسان می‌سازد. Redis با انتشارهای اخیر به طور قابل توجهی تکامل یافته است، به ویژه Redis 8.0 که در جولای ۲۰۲۵ منتشر شد و بهبودهای عملکرد قابل توجه و قابلیت‌های جدیدی مانند موتور پرس‌وجوی Redis، ساختارهای داده اضافی (مانند مجموعه برداری در مرحله بتا، JSON، سری‌های زمانی، و ساختارهای احتمالی مانند فیلتر Bloom، فیلتر Cuckoo، Top-K، Count-Min Sketch، و T-Digest)، و بیش از ۳۰ بهبود عملکرد (تا ۸۷% دستورات سریع‌تر، تا ۲ برابر عملیات در ثانیه، و ۱۸% تکثیر سریع‌تر) معرفی می‌کند.

ویژگی‌های کلیدی Redis چیست؟

• تغییر خودکار به سرور پشتیبان (Automatic Failover): یک کلاستر Redis Enterprise تحمل خطا و انعطاف‌پذیری را تضمین می‌کند. اگر سرور اصلی از کار بیفتد، فرآیند خوددرمانی به طور خودکار شکست را تشخیص می‌دهد، یک نسخه پشتیبان (replica) را به اصلی ارتقا می‌دهد، و تمام اتصالات کلاینت را در عرض ثانیه‌ها تغییر می‌دهد. Redis Sentinel نظارت پیشرفته و قابلیت‌های تغییر خودکار به سرور پشتیبان را برای استقرارهای غیرکلاستری فراهم می‌کند.
• طبقه‌بندی خودکار (Auto-Tiering): پایگاه داده خود را با ادغام SSDها با DRAM گسترش دهید. داده‌های “گرم” پراستفاده در DRAM باقی می‌مانند، در حالی که داده‌های “گرم” کمتر استفاده‌شده به طور خودکار به SSDها منتقل می‌شوند و هزینه‌های زیرساخت را کاهش می‌دهند. این ویژگی Redis را قادر می‌سازد مجموعه‌های داده بزرگ‌تر از حافظه موجود را مدیریت کند در حالی که ویژگی‌های عملکرد را حفظ می‌کند.
• گزینه‌های پایداری داده (Persistence Options): Redis می‌تواند اسنپ‌شات‌های دوره‌ای از مجموعه داده را بگیرد یا هر عملیات نوشتاری را از طریق لاگ فایل فقط افزودنی (Append-Only File – AOF) ثبت کند، بنابراین داده‌ها پس از راه‌اندازی مجدد یا شکست سالم باقی می‌مانند. Redis 8.0 بهبودهای بهینه‌سازی حافظه قابل توجهی معرفی می‌کند، از جمله کارایی حافظه بهبودیافته و مدیریت حافظه بهتر برای مجموعه‌های داده بزرگ.
• سیستم انتشار/اشتراک Redis (Redis Pub/Sub): یک سیستم پیام‌رسانی انتشار/اشتراک که ارتباط بلادرنگ را در میان اجزای توزیع‌شده امکان‌پذیر می‌سازد. Redis 8.0 انتشار/اشتراک تکه‌شده (Sharded Pub/Sub) را گسترش می‌دهد که بار پیام‌رسانی را در میان نودهای کلاستر توزیع می‌کند برای مقیاس‌پذیری بهبودیافته.
• ساختارهای داده بهبودیافته (Enhanced Data Structures): نسخه‌های اخیر Redis فراتر از انواع داده پایه گسترش یافته‌اند تا شامل پشتیبانی JSON، ساختارهای داده سری زمانی، و ساختارهای احتمالی مانند فیلترهای Bloom و HyperLogLogs شوند. Redis 8.0 قابلیت‌های جستجوی برداری را برای کاربردهای هوش مصنوعی معرفی می‌کند، همراه با ۸ ساختار داده اضافی.

MongoDB چیست؟

MongoDB یک پایگاه داده NoSQL جهت‌گرای سند است که برای مقیاس‌پذیری، انعطاف‌پذیری، و عملکرد طراحی شده است. برخلاف پایگاه‌های داده رابطه‌ای سنتی که داده‌ها را در جداول سازمان‌دهی می‌کنند، MongoDB اطلاعات را در فرمت JSON-مانند به نام BSON (JSON باینری) ذخیره می‌کند. این امر ساختارهای داده پیچیده و تو در تو را امکان‌پذیر می‌سازد و آن را برای توسعه برنامه‌های مدرن مناسب می‌کند. schema انعطاف‌پذیر MongoDB اجازه می‌دهد اسناد در همان مجموعه (collection) فیلدهای متفاوت و انواع داده داشته باشند، بنابراین می‌توانید مدل‌های داده را بدون قطع سرویس (downtime) تطبیق دهید. پلتفرم با MongoDB 8.0 که در اکتبر ۲۰۲۴ منتشر شد، بهبودهای قابل توجهی دریافت کرده است، از جمله ۳۶% توان عملیاتی خواندن بهتر، ۵۶% نوشتن‌های دسته‌ای (bulk) سریع‌تر، ۲۰% نوشتن‌های همزمان سریع‌تر در حین تکثیر داده، و ۲۰۰% سریع‌تر روی تجمیع‌های پیچیده داده‌های سری زمانی، همراه با پشتیبانی از پرس‌وجوهای رنج در رمزنگاری قابل پرس‌وجو، و ویژگی‌های جدید مانند پشتیبان‌گیری خودمدیریتی برای کلاسترهای تکه‌شده (sharded) با mongodump.

ویژگی‌های کلیدی MongoDB چیست؟

• تکثیر (Replication): از مجموعه‌های پشتیبان (replica sets) برای تکرار داده (redundancy) و دسترسی بالا استفاده می‌کند. اگر نود اصلی شکست بخورد، یک نود ثانویه (secondary) به طور خودکار از طریق فرآیند انتخابات خودکار ارتقا می‌یابد. MongoDB سطوح ثبات داده (consistency) قابل تنظیم را از طریق نگرانی‌های خواندن و نوشتن (read and write concerns) پشتیبانی می‌کند و به برنامه‌ها اجازه می‌دهد تضمین‌های ثبات داده مورد نیاز را مشخص کنند.
• چارچوب تجمیع (Aggregation Framework): خطوط لوله پردازش داده پیچیده را اجرا کنید شامل جمع‌ها، میانگین‌ها، محاسبات حداقل/حداکثر، و تحولات پیشرفته در میان اسناد. چارچوب با عملگرهای جدید و عملکرد بهبودیافته در MongoDB 8.0 گسترش یافته است.
• تعادل بار (Load Balancing): کنترل همزمانی (concurrency) پیشرفته و پروتکل‌های قفل‌گذاری (locking) درخواست‌های خواندن/نوشتن همزمان متعدد را بدون متعادل‌کننده بار (load balancer) خارجی مدیریت می‌کنند. معماری MongoDB می‌تواند پرس‌وجوها را در میان اعضای مجموعه پشتیبان موجود برای خواندن‌ها توزیع کند اگر از طریق ترجیحات خواندن کلاینت پیکربندی شود.
• نمایه‌سازی (Indexing): انواع نمایه (index) تک‌فیلدی، ترکیبی، جغرافیایی (geospatial)، و غیره را ایجاد کنید تا پرس‌وجوها را سرعت بخشید. MongoDB 8.0 استراتژی‌های نمایه‌سازی بهبودیافته و توانایی تحلیل اثربخشی کلید تکه (shard key) از طریق دستورات داخلی را شامل می‌شود.
• قابلیت‌های جستجوی برداری (Vector Search Capabilities): MongoDB Atlas Vector Search عملکرد جستجوی معنایی را فراتر از تطبیق متن سنتی امکان‌پذیر می‌سازد و از کاربردهای هوش مصنوعی، از جمله سیستم‌های تولید افزوده‌شده به بازیابی (retrieval-augmented generation) و جریان‌های کاری یادگیری ماشین پشتیبانی می‌کند. MongoDB 8.0 رمزنگاری قابل پرس‌وجو را با پشتیبانی از عملگرهای $gt، $lt، $gte، و $lte گسترش می‌دهد.

Redis و MongoDB در معماری اصلی خود چگونه مقایسه می‌شوند؟

تفاوت اصلی بین Redis و MongoDB در رویکردهای معماری اساسی آن‌ها نهفته است: Redis یک ذخیره‌سازی کلید-مقدار در حافظه است که برای کش با سرعت بالا و پردازش داده بلادرنگ بهینه‌سازی شده، در حالی که MongoDB یک پایگاه داده NoSQL جهت‌گرای سند است که برای ذخیره‌سازی داده بدون schema انعطاف‌پذیر با قابلیت‌های پرس‌وجوی جامع طراحی شده است.

ذخیره‌سازی داده

• Redis: اساساً در حافظه، اما می‌تواند داده‌ها را روی دیسک از طریق اسنپ‌شات‌گیری (snapshotting) یا لاگ‌های AOF پایدار کند. Redis 8.0 بهبودهای بهینه‌سازی حافظه قابل توجهی معرفی می‌کند، از جمله کارایی حافظه بهبودیافته و مدیریت حافظه بهتر برای مجموعه‌های داده بزرگ.
• MongoDB: داده‌ها را روی دیسک با استفاده از موتور ذخیره‌سازی WiredTiger ذخیره می‌کند اما موتور ذخیره‌سازی در حافظه اختیاری را برای کاربران Enterprise ارائه می‌دهد. دوام داده از طریق مجموعه‌های پشتیبان و نگرانی‌های نوشتن قابل تنظیم دستیابی می‌شود که پایداری داده را در میان شکست‌های سیستم تضمین می‌کند.

مقیاس‌پذیری

• Redis: مقیاس‌پذیری افقی از طریق Redis Cluster که داده‌ها را با استفاده از توزیع hash slot در میان نودها تکه‌بندی (shard) می‌کند. کلاستر می‌تواند تا ۱۶۳۸۴ نود را از نظر تئوری پشتیبانی کند، هرچند استقرارهای عملی معمولاً نودهای کمتری برای عملکرد بهینه شامل می‌شوند.
• MongoDB: مقیاس‌پذیری افقی از طریق تکه‌بندی (sharding) با کلیدهای تکه رنج‌دار، هش‌شده، یا منطقه‌ای. MongoDB عملیات بین‌تکه‌ای (cross-shard) را از طریق لایه مسیریابی mongos به طور شفاف پشتیبانی می‌کند و پرس‌وجوهای پیچیده‌ای که چندین تکه را در بر می‌گیرند امکان‌پذیر می‌سازد. MongoDB 8.0 ویژگی‌های مدیریت تکه‌بندی پیشرفته‌تری مانند پشتیبان‌گیری تکه‌شده با mongodump معرفی می‌کند.

تراکنش‌ها

• Redis: بدون پشتیبانی ACID داخلی؛ بلوک‌های MULTI/EXEC می‌توانند دستورات را به طور اتمی گروه‌بندی کنند، اما بازگردانی (rollback) باید در کد برنامه مدیریت شوند. عملیات Redis در سطح دستور اتمی هستند که اغلب نیاز به تراکنش‌های پیچیده را حذف می‌کند.
• MongoDB: تراکنش‌های ACID چندسندی را با قابلیت‌های تعهد (commit) یا بازگردانی خودکار پشتیبانی می‌کند. تراکنش‌ها در میان چندین سند، مجموعه، و حتی کلاسترهای تکه‌شده با تضمین‌های ایزولاسیون اسنپ‌شات (snapshot isolation) کار می‌کنند.

زبان پرس‌وجو

• Redis: رابط مبتنی بر دستور بهینه‌سازی‌شده برای جستجوی کلید ساده و عملیات ساختار داده. Redis Functions در نسخه ۸.۰ محاسبات سمت سرور پیشرفته‌تری فراتر از اسکریپت‌های EVAL سنتی فراهم می‌کند، همراه با موتور پرس‌وجوی Redis برای پردازش پرس‌وجو قدرتمندتر.
• MongoDB: از زبان پرس‌وجوی MongoDB (MQL) با syntax JSON-مانند برای پرس‌وجوها و تجمیع‌های پیچیده استفاده می‌کند. موتور اجرای پرس‌وجوی مبتنی بر slot در MongoDB 8.0 بهبودهای عملکرد قابل توجهی برای عملیات find و aggregation فراهم می‌کند.

دسترسی‌پذیری

• Redis: نیاز به تنظیم دستی Redis Sentinel برای تغییر خودکار به سرور پشتیبان در استقرارهای غیرکلاستری دارد. Redis Cluster شامل مکانیسم‌های نظارت و تغییر خودکار به سرور پشتیبان یکپارچه برای استقرارهای توزیع‌شده است.
• MongoDB: مجموعه‌های پشتیبان تغییر خودکار به سرور پشتیبان را در میان نودها، مراکز داده، یا مناطق با timeoutهای انتخابات قابل تنظیم و اولویت‌های عضو فراهم می‌کند.

 

جنبه	Redis	MongoDB
نوع پایگاه داده	ذخیره‌سازی کلید-مقدار	NoSQL جهت‌گرای سند
مدل ذخیره‌سازی	در حافظه با پایداری اختیاری	روی دیسک (BSON)
انواع داده	رشته، هش، لیست، مجموعه، جریان، بیت‌مپ، JSON، برداری	رشته، شیء، آرایه، بولی، تاریخ، و غیره
زبان پرس‌وجو	دستورات Redis	MQL
پرس‌وجوهای بین‌تکه‌ای	پشتیبانی محدود	پشتیبانی کامل
استراتژی‌های تکه‌بندی	بر اساس hash slot	هش‌شده، رنج‌دار، منطقه‌ای
ثبات داده	نهایی (Eventual) (قابل تنظیم)	قوی (Strong) (قابل تنظیم)
بازگردانی	منطق برنامه دستی	پشتیبانی تراکنش داخلی

 

الزامات امنیتی و حاکمیتی Redis و MongoDB چگونه مقایسه می‌شوند؟

امنیت و حاکمیت ملاحظات حیاتی فزاینده‌ای برای استقرارهای پایگاه داده هستند، با هر دو Redis و MongoDB که چارچوب‌های امنیتی خود را به طور قابل توجهی برای برآورده کردن الزامات enterprise و قانونی بهبود بخشیده‌اند. مقایسه قابلیت‌های امنیتی آن‌ها رویکردهای متمایزی را آشکار می‌کند که تفاوت‌های معماری و موارد استفاده هدف را منعکس می‌کنند.

چارچوب امنیتی Redis

امنیت شبکه پایه معماری امنیتی Redis را تشکیل می‌دهد، با دستورات bind که اتصال را به رابط‌های شبکه خاص محدود می‌کنند و حالت حفاظت‌شده (Protected Mode) که قرار گرفتن تصادفی در معرض شبکه‌های عمومی را جلوگیری می‌کند. مکانیسم‌های امنیت دستور به مدیران اجازه می‌دهد دستورات بالقوه خطرناک را غیرفعال یا تغییر نام دهند و ریسک‌های نابودی داده تصادفی یا مخرب را کاهش دهند. Redis Enterprise قابلیت‌های امنیتی را با ردیابی‌های ممیزی (audit trails) جامع که فعالیت‌های کاربر، اجرای دستورات، و عملیات اداری را ثبت می‌کند، گسترش می‌دهد. مکانیسم‌های کنترل دسترسی مبتنی بر نقش مدل‌های مجوز (permission) پیشرفته‌ای هم‌راستا با ساختارهای سازمانی امکان‌پذیر می‌سازد، در حالی که ادغام با سیستم‌های احراز هویت خارجی مانند LDAP و Active Directory مدیریت کاربران enterprise را ساده می‌کند. قابلیت‌های رمزنگاری در Redis Enterprise شامل پشتیبانی TLS برای اتصالات کلاینت و رمزنگاری در حالت استراحت (at rest) برای داده‌های پایدار است. در حالی که Redis منبع‌باز به راه‌حل‌های خارجی مانند stunnel برای رمزنگاری نیاز دارد، پیشنهاد enterprise قابلیت‌های رمزنگاری جامع ارائه می‌دهد که در برابر وکتورهای حمله مختلف محافظت می‌کند. Redis 8.0 بهبودهای امنیتی اضافی مانند قوانین ACL بهبودیافته برای ساختارهای داده جدید را شامل می‌شود.

معماری امنیتی MongoDB

MongoDB چارچوب حفاظتی جامعی را پیاده‌سازی می‌کند که الزامات امنیتی enterprise را از طریق لایه‌های دفاع متعدد برطرف می‌کند. پلتفرم از مکانیسم‌های احراز هویت مختلفی پشتیبانی می‌کند، از جمله SCRAM، گواهی‌های X.509، و ادغام سیستم enterprise از طریق LDAP و Kerberos. احراز هویت در MongoDB از کنترل دسترسی مبتنی بر نقش پیشرفته استفاده می‌کند و مجوزهای دقیق برای عملیات پایگاه داده، مجموعه‌ها، و اسناد فردی فراهم می‌کند. نقش‌های داخلی موارد استفاده رایج را پوشش می‌دهند در حالی که نقش‌های سفارشی الزامات سازمانی خاص را امکان‌پذیر می‌سازند. توانایی تعریف مجوزها در سطوح مجموعه و سند دقت استثنایی برای سیاست‌های امنیتی پیچیده فراهم می‌کند. قابلیت‌های رمزنگاری MongoDB یکی از جامع‌ترین پیاده‌سازی‌ها در صنعت پایگاه داده است. امنیت لایه حمل‌ونقل (Transport Layer Security) داده‌ها را در حین انتقال محافظت می‌کند، در حالی که رمزنگاری در حالت استراحت محافظت از داده‌های حساس را حتی زمانی که رسانه ذخیره‌سازی به خطر افتاده تضمین می‌کند. رمزنگاری سطح فیلد سمت کلاینت به برنامه‌ها اجازه می‌دهد داده‌های حساس را قبل از انتقال رمزنگاری کنند و اطمینان حاصل کنند مدیران پایگاه داده نمی‌توانند به اطلاعات حساس متن ساده (plaintext) دسترسی داشته باشند. MongoDB 8.0 رمزنگاری قابل پرس‌وجو را با پشتیبانی از پرس‌وجوهای رنج گسترش می‌دهد.

استانداردها و گواهی‌های انطباق و قانونی

MongoDB گواهی‌های انطباق گسترده‌تری به دست آورده است، از جمله SOC 2، PCI-DSS، HIPAA، ISO 27001، TISAX، و HDS که پایبندی به استانداردهای صنعت مختلف را نشان می‌دهند. وضعیت آماده HIPAA پلتفرم سازمان‌های مراقبت‌های بهداشتی را قادر می‌سازد اطلاعات سلامت محافظت‌شده را پردازش کنند در حالی که الزامات امنیتی و حریم خصوصی را برآورده می‌کنند. تلاش‌های انطباق Redis بر الزامات امنیتی خدمات ابری و enterprise تمرکز دارد، با گواهی ISO 27017 برای خدمات ابری و ISO 27018 برای محافظت‌های حریم خصوصی. پلتفرم گزارش انطباق SOC 2 Type II را برای دسترسی‌پذیری، امنیت، حریم خصوصی، و یکپارچگی پردازش حفظ می‌کند. هر دو پلتفرم از انطباق FIPS برای کاربردهای دولتی از طریق ماژول‌های رمزنگاری تأییدشده پشتیبانی می‌کنند. Redis Enterprise استقرارهای FIPS-compliant را با بهره‌برداری از ماژول‌های NIST FIPS 140-2 و ۱۴۰-۳ تأییدشده (مانند OpenSSL در حالت FIPS) امکان‌پذیر می‌سازد، در حالی که MongoDB Enterprise Advanced قابلیت‌های حالت FIPS را برای محافظت از اطلاعات طبقه‌بندی‌شده فراهم می‌کند.

قابلیت‌های حاکمیت و ممیزی

قابلیت‌های لاگ ممیزی بر اساس ویژگی‌های معماری متفاوت است. MongoDB Enterprise لاگ جامع رویدادهای احراز هویت، تصمیمات احراز هویت، و الگوهای دسترسی داده را با سطوح جزئیات قابل تنظیم فراهم می‌کند. ادغام با سیستم‌های SIEM ادغام داده‌های ممیزی را در چارچوب‌های نظارت امنیتی گسترده‌تر امکان‌پذیر می‌سازد. قابلیت‌های ممیزی Redis بر اجرای دستور و عملیات اداری تمرکز دارد، هرچند لاگ در سطح برنامه ممکن است برای ردیابی‌های ممیزی کامل مورد نیاز باشد. Redis Enterprise قابلیت‌های ممیزی بهبودیافته‌ای مناسب برای محیط‌های قانونی که نیاز به ردیابی دسترسی دقیق دارند، فراهم می‌کند.

چه عواملی را باید هنگام انتخاب بین Redis و MongoDB در نظر بگیرید؟

الزامات عملکرد

Redis را برای برنامه‌هایی انتخاب کنید که نیاز به دسترسی با تأخیر بسیار کم در حد میکروثانیه دارند، مانند بازی‌های بلادرنگ، تجارت با فرکانس بالا، یا سیستم‌های مدیریت جلسه (session). MongoDB را انتخاب کنید زمانی که نیاز به تعادل عملکرد خوب با قابلیت‌های پرس‌وجوی جامع و تضمین‌های دوام داده دارید. Redis 8.0 با بهبودهای عملکرد تا ۸۷% برای عملیات سریع‌تر برتر است.

پایداری و دوام داده

MongoDB تضمین‌های دوام قوی‌تری به صورت پیش‌فرض از طریق مدل ذخیره‌سازی مبتنی بر دیسک و نگرانی‌های نوشتن قابل تنظیم ارائه می‌دهد. Redis نیاز به پیکربندی پایداری دقیق و درک مبادلات (trade-offها) بین عملکرد و دوام دارد، هرچند Redis Enterprise گزینه‌های پایداری بهبودیافته‌ای فراهم می‌کند.

پرس‌وجو و تحلیل پیچیده

برای برنامه‌هایی که نیاز به تجمیع‌ها، فیلترینگ، جستجوی تمام‌متن، و روابط داده پیچیده دارند، MongoDB قابلیت‌های برتر از طریق زبان پرس‌وجوی غنی و چارچوب تجمیع ارائه می‌دهد. Redis برای برنامه‌های متمرکز بر جستجوی کلید-مقدار ساده و عملیات ساختار داده بلادرنگ مناسب است.

استفاده از حافظه و اندازه مجموعه داده

MongoDB داده‌ها را روی دیسک با کش هوشمند ذخیره می‌کند و قادر به مدیریت مجموعه‌های داده بسیار بزرگ‌تر از حافظه موجود است. Redis داده‌های فعال را در حافظه نگه می‌دارد و عملکرد استثنایی ارائه می‌دهد اما به RAM کافی برای کل مجموعه داده کاری نیاز دارد.

الگوهای مقیاس‌پذیری

هر دو پلتفرم از مقیاس‌پذیری افقی پشتیبانی می‌کنند، اما از طریق رویکردهای متفاوت. Redis Cluster از تکه‌بندی مبتنی بر hash با محدودیت‌هایی روی عملیات بین‌اسلات (cross-slot) استفاده می‌کند، در حالی که تکه‌بندی MongoDB پرس‌وجوی بین‌تکه‌ای شفاف با استراتژی‌های توزیع پیشرفته‌تر ارائه می‌دهد.

هم‌راستایی مورد استفاده

مورد استفاده بهینه Redis:

• لایه‌های کش برای برنامه‌های وب و APIها
• ذخیره‌سازی جلسه و مدیریت حالت کاربر
• سیستم‌های پیام‌رسانی بلادرنگ و انتشار/اشتراک
• تابلوهای امتیاز بازی (leaderboards) و تحلیل‌های بلادرنگ
• سیستم‌های محدودسازی نرخ (rate limiting) و تشخیص تقلب (fraud)

مورد استفاده بهینه MongoDB:

• سیستم‌های مدیریت محتوا و تجربیات دیجیتال
• پروفایل‌های کاربر و برنامه‌های رسانه‌های اجتماعی
• جمع‌آوری داده اینترنت اشیاء (IoT) و تحلیل‌های سری زمانی
• کاتالوگ‌های تجارت الکترونیک و مدیریت موجودی
• برنامه‌های تحلیلی که نیاز به پرس‌وجوهای پیچیده دارند

چگونه می‌توانید یکپارچه‌سازی داده بین Redis، MongoDB، و سیستم‌های دیگر را ساده کنید؟

برای بهره‌برداری کامل از هر پایگاه داده، اغلب نیاز به ادغام داده از منابع متعدد و همگام‌سازی اطلاعات در میان سیستم‌های متفاوت دارید.

• گرفتن تغییرات داده (Change Data Capture): همگام‌سازی بلادرنگ منابع و مقصدها را با تشخیص و انتشار تغییرات داده به محض وقوع همگام نگه می‌دارد. این قابلیت برای حفظ ثبات داده بین کش‌های Redis و ذخیره‌سازی پایدار MongoDB ضروری است.
• ادغام چارچوب هوش مصنوعی: به طور یکپارچه با LangChain، LlamaIndex، و ابزارهای یادگیری ماشین دیگر کار می‌کند که به طور فزاینده‌ای بر دسترسی داده با عملکرد بالا (Redis) و ذخیره‌سازی داده جامع (MongoDB) برای کاربردهای هوش مصنوعی تکیه دارند.
• گزینه‌های توسعه انعطاف‌پذیر: خطوط لوله را از طریق رابط کاربری، API، Terraform، یا PyAirbyte بسازید تا با جریان کاری توسعه و الزامات عملیاتی شما مطابقت داشته باشد. این انعطاف‌پذیری هم همگام‌سازی ساده داده و هم خطوط لوله تحول پیچیده را پشتیبانی می‌کند.
• کانکتورهای سفارشی: از کیت توسعه کانکتور برای ایجاد کانکتورهای جدید در کمتر از ۳۰ دقیقه استفاده کنید زمانی که نیاز به یکپارچه‌سازی با سیستم‌های تخصصی یا APIهای سفارشی که توسط کانکتورهای موجود پوشش داده نشده‌اند دارید.
• امنیت درجه سازمانی: ویژگی‌های امنیتی جامع، از جمله رمزنگاری، لاگ ممیزی، و گواهی‌های انطباق، تضمین می‌کنند که یکپارچه‌سازی داده الزامات حاکمیت enterprise را برآورده کند در حالی که استقرارهای ترکیبی Redis و MongoDB را پشتیبانی می‌کند.

نکات کلیدی برای انتخاب بین Redis و MongoDB

Redis و MongoDB دو رویکرد متمایز به پایگاه‌های داده NoSQL را نشان می‌دهند. Redis در عملیات در حافظه با سرعت برق‌آسا برای کش و ویژگی‌های بلادرنگ برتر است، در حالی که MongoDB ذخیره‌سازی سند پایدار با پرس‌وجوی جامع برای ساختارهای داده پیچیده ارائه می‌دهد. انتخاب ایده‌آل به الزامات برنامه خاص شما بستگی دارد، از جمله نیازهای عملکرد، پایداری داده، پیچیدگی پرس‌وجو، و الگوهای مقیاس‌پذیری. معماری‌های ترکیبی از نقاط قوت هر دو پایگاه داده بهره می‌برند و به طور فزاینده‌ای رایج می‌شوند. پلتفرم‌های یکپارچه‌سازی داده مدرن مانند Airbyte، با بیش از ۶۰۰ کانکتور پیش‌ساخته، پیاده‌سازی این معماری‌های چندپایگاه‌داده پیشرفته را عملی می‌سازد در حالی که ثبات داده را در میان سیستم‌ها حفظ می‌کند.

سؤالات متداول

Redis را در مقابل MongoDB کی برای برنامه‌ام استفاده کنم؟

Redis را زمانی استفاده کنید که نیاز به دسترسی داده بسیار سریع برای کش، مدیریت جلسه، یا ویژگی‌های بلادرنگ دارید که زمان‌های پاسخ‌دهی زیر میلی‌ثانیه حیاتی هستند. MongoDB را انتخاب کنید زمانی که نیاز به ذخیره‌سازی پایدار با قابلیت‌های پرس‌وجوی پیچیده، ساختارهای سند انعطاف‌پذیر، و تضمین‌های ثبات داده قابل تنظیم (از جمله ثبات قوی زمانی که به درستی پیکربندی شود) برای داده‌های اصلی برنامه‌تان دارید.

آیا می‌توان Redis و MongoDB را با هم در همان برنامه استفاده کرد؟

بله، Redis و MongoDB در معماری‌های پایداری چندگانه به خوبی یکدیگر را تکمیل می‌کنند. الگوی رایج از MongoDB برای ذخیره‌سازی داده پایدار و پرس‌وجوهای پیچیده استفاده می‌کند، در حالی که Redis به عنوان لایه کش با عملکرد بالا عمل می‌کند و ویژگی‌های بلادرنگ مانند مدیریت جلسه و پیام‌رسانی انتشار/اشتراک را مدیریت می‌کند.

هزینه‌های Redis و MongoDB چگونه مقایسه می‌شوند؟

هزینه‌های Redis عمدتاً توسط الزامات حافظه هدایت می‌شود زیرا داده‌ها را در RAM ذخیره می‌کند و هزینه هر گیگابایت ذخیره‌سازی گران‌تر است، اما برای داده‌های پراستفاده بسیار مقرون‌به‌صرفه است. هزینه‌های MongoDB با الزامات ذخیره‌سازی و محاسباتی مقیاس می‌گیرد و معمولاً هزینه‌های کمتری برای هر گیگابایت برای مجموعه‌های داده بزرگ ارائه می‌دهد اما ممکن است سربار عملیاتی بالاتری برای استقرارهای پیچیده داشته باشد.

تفاوت‌های عملکرد اصلی بین Redis و MongoDB چیست؟

Redis زمان‌های پاسخ‌دهی زیر میلی‌ثانیه برای عملیات ساده را به دلیل معماری در حافظه ارائه می‌دهد، در حالی که MongoDB عملکرد خوبی برای پرس‌وجوهای ساده ارائه می‌دهد، اما زمان‌های پاسخ برای پرس‌وجوهای پیچیده‌تر ممکن است بسته به بار کاری متفاوت باشد و اغلب طولانی‌تر از چند میلی‌ثانیه است. موتور پرس‌وجوی مبتنی بر slot MongoDB 8.0 عملکرد را برای عملیات تجمیع و جستجو به طور قابل توجهی بهبود بخشیده است.

کدام پایگاه داده گزینه‌های مقیاس‌پذیری بهتری ارائه می‌دهد؟ هر دو پایگاه داده از مقیاس‌پذیری افقی پشتیبانی می‌کنند، اما از طریق رویکردهای متفاوت. MongoDB گزینه‌های تکه‌بندی پیشرفته‌تری با پشتیبانی پرس‌وجوی بین‌تکه‌ای ارائه می‌دهد، در حالی که Redis Cluster تکه‌بندی مبتنی بر hash ساده‌تری با برخی محدودیت‌ها روی عملیات چندکلیدی ارائه می‌دهد. انتخاب به الزامات مقیاس‌پذیری خاص و الگوهای پرس‌وجوی شما بستگی دارد.