مدیریت ابری به کنترل و نظارت بر زیرساخت، خدمات و برنامه‌های یک سازمان که در فضای ابر اجرا می‌شود، اشاره دارد. سازمان‌ها در حال انتقال هرچه بیشتر زیرساخت‌های فناوری اطلاعات خود به فضای ابری هستند تا از انعطاف‌پذیری، مقیاس‌پذیری و هزینه های کمتر این فناوری استفاده کنند. با این حال، تمامی منابع ابری باید به شیوه ای اصولی پیکربندی و مدیریت شوند تا به نتیجه موردنظر یعنی امنیت، کارایی و کنترل هزینه رسید. مدیریت ابر شامل سیاست‌ها، استراتژی‌ها و فناوری‌هایی است که برای کنترل و نگهداری منابع ابری خصوصی، عمومی و ترکیبی به کار می‌رود.
مزایا
مدیریت ابری به سازمان‌ها امکان کنترل تعداد زیادی از منابع موجود در فضای ابر رامی‌دهد. سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از پیشرفت های نوین ابر، هزینه ها را کنترل کرده و انعطاف‌پذیری ایجاد کنند. در ادامه، به چند مزیت استفاده از مدیریت ابری اشاره می شود.
- سهولت استفاده
ابزارهای مدیریت ابری رابط‌های کاربری سازگاری ارائه می‌دهند که به مدیران سیستم اجازه می‌دهد منابع را در محیط‌های ابر واحد یا چندگانه مستقر، مدیریت و مقیاس‌بندی کنند. به‌جای تأمین منابع به‌صورت جداگانه برای بارهای کاری ابری، تیم‌های فناوری اطلاعات می‌توانند طی مراحلی ساده چندین منبع را به سرعت از پلتفرم مدیریت ابری مستقر کنند. علاوه بر این، ابزارهای مدیریت ابری امکان نظارت مستمر را فراهم می‌کنند و به این شکل، تمامی رویدادها و هشدارها به بخش‌های مربوطه ارسال می‌شود.
- حاکمیت ابری متمرکز
سازمان‌هایی که به فضای ابر منتقل می‌شوند، به یک استراتژی حاکمیتی و انطباقی قوی نیاز دارند تا اجرای سیاست‌ها و کنترل دسترسی را تسهیل کند. با استفاده از پلتفرم مدیریت ابری، سازمان‌ها می‌توانند سیاست‌های کسب‌وکار و امنیتی یکسانی را روی برنامه‌ها، خدمات، پایگاه‌های داده و سایر بارهای کاری که در فضای ابر مستقر کرده‌اند، اعمال کنند. نتیجه، کاهش هزینه‌های عملیاتی و اختصاص منابع قابل توجهی به گردش امور تجاری است.
- کنترل هزینه و ظرفیت
پراکندگی فضای ابری به معنای استقرار منابع ابر بدون کنترل و حسابداری متمرکز است. سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از مدیریت ابری از پراکندگی بیهوده فضای ابری جلوگیری کنند. مدیران می‌توانند منابع ابر بلااستفاده را ردیابی کرده و آنها را تنظیم یا غیرفعال کنند.
- پاسخگویی خودکار به حوادث
گاهی اوقات ممکن است مسائلی پیش آید که نیاز به مداخله دستی در بارهای کاری ابری باشد. سازمان‌ها از مدیریت ابری برای خودکارسازی مدیریت بحران و تسریع در رفع ان استفاده می‌کنند. نتیجه، دسترس پذیری خدمات، قابلیت اطمینان عملیاتی و رضایت بیشتر مشتری است.
- مدیریت چند ابری
مقیاس‌بندی منابع دیجیتال در چندین محیط ابری مختلف نیاز به اگاهی از تفاوت‌های زیرساختی بین فضاهای ابری عمومی، خصوصی و ترکیبی دارد. پلتفرم مدیریت ابری منابع و ابزارهای نرم‌افزاری لازم را برای سازمان‌ها فراهم می‌کند تا فاصله زیرساختی بین تنظیمات ابری مختلف از بین برود. به‌عنوان مثال، میتوان یک پایگاه اطلاعات عمومی را، با نگهداری داده های اختصاصی در شبکه ابر، به فضای ابری عمومی منتقل کرد.
طرز کار مدیریت ابری
مدیریت ابری به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که اقدامات خود را در زمینه استقرار و مدیریت بارهای کاری در یک یا چند محیط ابری یکپارچه کنند. در شیوه قدیمی، تیم‌های فناوری اطلاعات از انرم‌افزارهای مختلفی برای نظارت و پیگیری بارهای کاری در زیرساخت‌های جداگانه استفاده می‌کردند. با این حال، تبادل دادهها میان محیط‌های ابری مختلف مشکلاتی در زمینه نگهداری و پاسخ به بحران ها به وجود می آورد. حاکمیت بر سیاست‌های تجاری و مقرراتی در چندین فضای ابر مختلف نیز برای سازمان‌ها چالش‌برانگیز بود. مدیریت ابری موارد را جمع بندی می‌کند تا کنترل با استفاده از تجزیه و تحلیل، خودکارسازی و سایر ابزارهای واسط تسهیل شود. از پلتفرم مدیریت ابری برای مشاهده لاگ رویدادهای برنامه، استفاده از منابع محاسباتی، هشدارهای سیاستی و سایر شاخص‌های عملکردی ضروری برای حمایت از رشد دیجیتال، استفاده می شود. تیم‌های توسعه همچنین می‌توانند به خدمات مختلف ابر دسترسی داشته باشند تا قابلیت‌های ابری سازمان خود را بدون اعمال فشار اضافی بر منابع گسترش دهند.
جنبه‌های مختلف مدیریت ابری
مدیریت ابری در سطح گسترده ای عملکردهای مختلف را با هم هماهنگ و خودکار می‌کند تا سازمان‌ها بتوانند در زمینه بارهای کاری ابری خود نوآوری کرده و آن ها را مقیاس‌بندی کنند. یک پلتفرم مدیریت ابری خوب ویژگی‌هایی دارد که کارایی را در زمینه‌های زیر بهبود می‌بخشد:
- تأمین و ارکستراسیون
سازمان‌ها به یک زیرساخت یکسان برای گسترش بار کاری ابری خود نیاز دارند که در عین حال مطابق با سیاست‌ها و الزامات تجاری باشد. مدیریت ابری به سازمان‌ها امکان خدمات خودمدیریتی ارائه می‌دهد که قابل تکرار و مقیاس‌بندی هستند و در عین حال با سیاست های مدیریتی هم‌راستا هستند.
- نظارت و مشاهده‌پذیری
ابزارهای مدیریت ابری بینش‌های داده محوری از تعاملات بین برنامه‌های ابری، خدمات، پایگاه‌های داده و سایر بارهای کاری ارائه می‌دهند و به تیم‌های توسعه در حفظ سلامت برنامه کمک کرده و سرعت پاسخ به بحران را بالا می برد. برخی از ارائه‌دهندگان خدمات ابری از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای پیش‌بینی، شناسایی و حل مشکلات بارهای کاری به‌طور خودکار استفاده می‌کنند.
- پیکربندی، انطباق و حسابرسی
برای بهبود انعطاف ابری و رعایت انطباق‌های قانونی، سازمان‌ها با محیط محاسباتی متغیر و پیچیده ابری مواجه هستند. نرم‌افزار مدیریت ابری به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که به‌طور خودکار لاگ‌های آماده حسابرسی را از تمام بارهای کاری متصل به هم جمع‌آوری کند. بدین ترتیب، میتوان فعالیت‌های بارهای کاری را نظارت کرده و با اقدامات به موقع، از عدم انطباق پیشگیری کرد.
- حاکمیت و کنترل سازمانی
مدیریت ابری به مدیران فناوری اطلاعات این امکان را می‌دهد که یک پرتال حاکمیت ابری مرکزی راه‌اندازی کنند که سیاست‌ها و کنترل‌های دقیقی روی تمامی خدمات واسط اعمال می‌کند. سازمان‌ها از پلتفرم‌های مدیریت ابری برای تقویت وضعیت امنیتی ابر خود با استقاده از بهترین شیوه‌های امنیتی مدل مسئولیت مشترک استفاده می‌کنند.
- مدیریت عملیات متمرکز
مدیریت ابری، مدیریت بارهای کاری ترکیبی، خصوصی، عمومی یا لبه‌ای را با ارائه یک کنسول عملیاتی واحد برای مدیران فناوری اطلاعات ساده می‌کند. همه چیز در به‌روزرسانی وصله‌های امنیتی، رفع مشکلات فنی، اعمال تغییرات سیاستی یا سایر وظایف عملیاتی، از یک پلتفرم متمرکز فعال و خودکار شروع می‌شود.
- مدیریت مالی ابری
پلتفرم‌های مدیریت ابری به سازمان‌ها امکان برنامه ریزی و بودجه بندی بهتر هزینه های ابری را می‌دهند. تیم‌های مالی از ابزارهای این شیوه مدیریت برای بهینه‌سازی استفاده از منابع و برنامه‌های صورتحساب استفاده می‌کنند. برخی از ارائه‌دهندگان فضای ابری امکان تنظیم هشدارهای آستانه هزینه ایجاد کرده و برای برنامه‌های صورتحساب هم تخفیف‌هایی در نظر دارند.
استراتژی‌های مدیریت ابری
سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از استراتژی‌های زیر برنامه‌های نوآوری و تحول ابری خود را سرعت دهند.
- مشاهده‌پذیری ابری
مشاهده‌پذیری ابری برای توجیه هزینه‌های ابری و نتایج مثبت تجاری لازم است و این امکان را به تیم‌های فناوری اطلاعات می‌دهد تا به معیارهای استفاده از فضای ابری، تخصیص منابع، استفاده از دادهها، اجرای سیاست‌ها و سایر جنبه‌ها در مدیریت بارهای کاری ابری دسترسی داشته باشند. مهم، یافتن یک ارائه‌دهنده ابری است که مدیریت و یکپارچگی منابع ابری و خدمات طرف واسط را به روشنی نمایش دهد.
- ساده کردن مهاجرت ابری
یک استراتژی مدیریت ابری قوی نیازمند درک مشترک بین ذینفعان اصلی یک سازمان است. مهاجرت بارهای کاری به فضای ابری شامل انتخاب ابزارهای نرم‌افزاری مناسب و هماهنگ کردن تغییرات با الزامات تجاری است. برای تحقق این امر، رهبران سازمان باید نقش‌های واضحی را در میان رهبران تیم و مدیران تعریف کنند. در عین حال، تمام ذینفعان باید برای شناسایی ریسک‌ها، چالش‌ها و فرصت‌ها در تحولات فضای ابری همکاری کنند.
- امکان ادغام ابر و کسب‌وکار
به‌جای اینکه زیرساخت ابری و عملیات تجاری را به‌عنوان موجودیت‌های جداگانه در نظر گرفت، باید از مدیریت ابری برای افزایش کارایی کسب‌وکار استفاده شود. در این زمینه میتوان به تعیین شاخص‌های قابل اندازه‌گیری کسب‌وکار و هم‌راستا کردن آنها با استراتژی‌های ابر سازمانی در بهینه‌سازی گردش‌کارها، مدیریت زیرساخت و رعایت سیاست‌ها اشاره کرد.
- بهینه‌سازی استفاده از منابع ابری
سازمان‌ها در مهاجرت به محیط ابری، به هزینه‌ها و ظرفیت‌های محاسباتی توجه می کنند. برای مدیریت ابری مؤثرتر، تیم‌های فناوری اطلاعات باید از پیش برنامه‌ریزی کنند تا استفاده از منابع را به حداکثر برسانند و هزینه‌ها را کاهش دهند. به‌عنوان مثال، ارائه‌دهندگان مختلف خدمات ابری ممکن است برنامه‌های متفاوتی ارائه دهند. بنابراین، ارزیابی محاسبات ابری، مقایسه برنامه‌ها و انتخاب زیرساختی با بهترین ویژگی‌های برای کاهش هزینه اهمیت دارد.
