APIها و هویت در عصر ابر حاکمیت‌دار (APIs and Identity in the Age of the Sovereign Cloud)
«در اینترنت، هیچ‌کس نمی‌داند شما یک سگ هستید.» این جمله عنوان کاریکاتوری در نیویورکر ۱۹۹۳ اثر پیتر استاینر است که سگی را نشان می‌دهد که پایش را روی کیبورد گذاشته و با سگی دیگر روی زمین صحبت می‌کند. این نگاه طنزآمیز به ناشناسی و آزادی‌هایی است که آنلاین بودن فراهم می‌کند. اما تا چه زمانی این وضعیت برقرار خواهد بود؟
جنبش ابر حاکمیت‌دار کنترل، انطباق و ردیابی را ارج می‌نهد. با گسترش آن در اتحادیه اروپا و سایر نقاط، فشار بر مدیریت هویت و ناشناسی دیجیتال افزایش می‌یابد. ما با دوره‌ای از تغییرات چشمگیر مواجه هستیم، زیرا توسعه‌دهندگان تلاش می‌کنند تا مجوز مناسب را در چارچوب قوانین جدید و سیستم‌های ورود فدرال تضمین کنند.
در ادامه، بررسی خواهیم کرد که ظهور حاکمیت دیجیتال چگونه بر استانداردهای احراز هویت تأثیر می‌گذارد و هم‌اکنون تأثیر گذاشته است چگونه انطباق ممکن است دسترسی به APIها را تحت تأثیر قرار دهد، و آینده پروتکل‌های هویت ممکن است چگونه باشد زیرا نیاز به تطبیق با محدودیت‌های منطقه‌ای افزایش می‌یابد.
ابرهای حاکمیت‌دار، چشم‌اندازهای روشن؟
در مارس ۲۰۲۵، TechCrunch از حرکتی در میان قانون‌گذاران اتحادیه اروپا خبر داد که هدف آن «کاهش وابستگی به زیرساخت‌ها و خدمات دیجیتال خارجی برای تقویت چشم‌انداز اقتصادی، مقاومت و امنیت بلوک در دوران ژئوپولیتیک پرتنش» بود.
این حرکت نشان‌دهنده تغییر به «وضعیت نیمه‌جنگ با تعهد به حمایت از زیرساخت‌های دیجیتال حاکمیت‌دار» است. هرچند تصور دقیق عملی آن دشوار است — نمی‌توان به سرعت جایگزین‌های اروپایی برای غول‌های فناوری آمریکایی مانند Uber، Meta و Netflix ایجاد کرد این حرکت نمونه‌ای کوچک از جنبش گسترده‌تری است که مدتی است شکل گرفته است.
در سطح گسترده‌تر، به نظر می‌رسد دولت‌های ملی بیش از پیش نگران ارسال و ذخیره داده کاربران در خارج از کشور هستند. نمونه برجسته این موضوع، نبرد مداوم دولت ایالات متحده با TikTok (یا جریمه ۵۳۰ میلیون یورویی اخیر آن از اتحادیه اروپا) است.
به طور کلی، ابر حاکمیت‌دار محیطی است که برای انطباق با الزامات قانونی و امنیتی یک کشور یا منطقه خاص طراحی شده است. برای مثال، ابر حاکمیت‌دار اتحادیه اروپا باید با GDPR مطابقت داشته باشد و داده‌ها را در یک کشور عضو اتحادیه اروپا ذخیره/پردازش کند. یک سرویس ابری در کالیفرنیا باید با CCPA مطابقت داشته باشد، و غیره.
آمازون قبلاً AWS European Sovereign Cloud را راه‌اندازی کرده و سایر ارائه‌دهندگان بزرگ مانند Google، Oracle و Microsoft نیز به طور مشابه درگیر ابرهای حاکمیت‌دار هستند. (نکته قابل توجه این است که هر چهار شرکت آمریکایی هستند، که برخی معتقدند اهداف جنبش حاکمیت دیجیتال را کمی تضعیف می‌کند.)
انطباق فرامرزی
پس، در چارچوب حاکمیت دیجیتال، وقتی داده کاربران باید بین خدمات در حوزه‌های قضایی مختلف منتقل شود، چه رخ می‌دهد؟ اینجاست که مسائل پیچیده‌تر می‌شوند. با این حال، بسیاری از مقررات داده موجود و جدید بر اساس GDPR اتحادیه اروپا مدل‌سازی شده‌اند.
در این راستا، توسعه‌دهندگان API می‌توانند با پذیرش بهترین شیوه‌های مرتبط با GDPR گامی بزرگ به سمت انطباق گسترده بردارند: کنترل‌های دسترسی سخت‌گیرانه، رمزگذاری، حداقل‌سازی داده‌ها برای کاهش تأثیر نفوذها، ثبت وقایع و حسابرسی داخلی، و غیره.
با این حال، پیامدهای مهمی برای توسعه‌دهندگان وجود دارد. یکی از این موارد، تعامل‌پذیری است: به عنوان مثال، در اتحادیه اروپا، کشورهای عضو باید از رعایت مقررات eIDAS اطمینان حاصل کنند و به سطح اطمینان مشترک پایبند باشند.
برای روابط بین ارائه‌دهندگان API و مشتریان در مکان‌های دورتر، چارچوب‌های اعتماد ممکن است نیاز به بازنگری کامل داشته باشند. بدون استانداردهای مشترک مانند eIDAS، هیچ تضمینی وجود ندارد که API یک ارائه‌دهنده هویت به طور خودکار توسط سایر سیستم‌ها قابل اعتماد باشد.
در این میان، ممکن است شاهد ظهور سیلوهای ورود یک‌بار منطقه‌ای باشیم — هر یک به صورت طراحی شده برای انطباق بهینه شده‌اند و نه برای سهولت استفاده کاربران نهایی. بسته به مقررات مختلف، این سیلوها نیاز به اطلاعات خاص برای عملکرد صحیح خواهند داشت و ممکن است نیازمند معاهدات دولتی باشند تا همانند گذشته عمل کنند.
استانداردهای در حال تحول هویت
بسیاری از پروتکل‌های هویت مانند OAuth 2.0 و OpenID Connect برای انعطاف‌پذیری طراحی شده‌اند بدون اینکه امنیت را به خطر بیندازند. با معرفی ارائه‌دهندگان هویت منطقه‌ای مانند itsme (بلژیک)، DigiD و iDIN (هلند) و SwissID (سوئیس)، پروتکل‌های موجود که مدت‌ها به عنوان استاندارد صنعتی شناخته می‌شوند، موانع جدیدی دارند. بدون بازنگری جدی، سیستم‌های SSO ممکن است همانطور که می‌شناسیم، شروع به شکست کنند.
ممکن است هویت خودمختار (SSI) و نشانگرهای هویت غیرمتمرکز (DID) نقش بزرگ‌تری در این دنیای جدید ایفا کنند. Truvera از Dock Labs، قبلاً اعتبارنامه‌های قابل تأیید از طریق API صادر می‌کند که با استانداردهای W3C سازگار است و از استانداردهای OpenID، IETF و DIF بهره می‌برد. آنها یا ارائه‌دهنده دیگری می‌توانند استانداردهای ارائه‌دهندگان هویت منطقه‌ای را ادغام یا سازگاری ایجاد کنند تا تعامل‌پذیری افزایش یابد.
برای عملکرد مؤثر فدراسیون، ممکن است لازم باشد توکن‌های OAuth و مشابه آن اطلاعات متادیتای اضافی داشته باشند، شامل اطلاعات اثبات هویت یا اقامت، محل صدور توکن و غیره. برای کاربر معمولی مسئله بزرگی نیست، اما هدف جذابی برای حمله‌کنندگان سایبری است که به دنبال داده‌هایی برای اخاذی یا باج‌گیری هستند.
این تغییر ممکن است نمونه کوچکی از روند گسترده‌تر هویت آنلاین باشد: تا سال ۲۰۲۵، تقریباً نیمی از ایالت‌های آمریکا از مشاهده‌کنندگان محتوای بزرگسال برای تأیید سن با مدارک هویتی صادرشده توسط دولت، درخواست کرده‌اند. این ایده برای برخی بی‌ضرر به نظر می‌رسد — تا زمانی که اطلاعات درباره عادات مشاهده آنها به دوستان یا خانواده افشا شود.
و ممکن است جنبه تاریک‌تری نیز در این حرکت به سمت جمع‌آوری داده بیشتر وجود داشته باشد.
فشار بر ناشناسی (Anonymity Under Pressure)؟
گوگل اخیراً داده‌های ۶۱ جستجو توسط هشت حساب را در اختیار مقامات قرار داد، چیزی که منتقدان آن را «تله دیجیتال» خواندند. در این مورد، نتیجه مثبت بود: سه مظنون حمله آتش‌سوزی مرگبار ۲۰۲۰ شناسایی شدند. اما قاضی مونیکا مارکز استدلال کرد: «چنین جستجوی گسترده‌ای از تاریخچه جستجوی یک میلیارد کاربر گوگل بدون هدف خاص، همان نوعی است که اصلاحیه چهارم برای جلوگیری از آن طراحی شده بود.»
افراد مرتبط با حساب‌های دیگر؟ در مکان اشتباه در زمان اشتباه بودند و احتمالاً باید خود را «خوش‌شانس» بدانند که برای بازجویی احضار نشدند. این مثال ممکن است مستقیماً با حاکمیت داده مرتبط نباشد، اما نشان می‌دهد که ارتباط نزدیک بین نشانگرهای هویت و موقعیت جغرافیایی می‌تواند هشداردهنده باشد.
ناشناسی آنلاین مدت‌ها به عنوان یک حق در نظر گرفته شده و برخی اهداف ابتکارات ابر حاکمیت‌دار دسترسی تنها برای موجودیت‌های مجاز و تأییدشده منطقه‌ای، دانستن اینکه چه کسی به داده‌ها دسترسی دارد و از کجا، و غیره مستقیماً با ناشناسی در تضاد است و تقریباً قطعاً نقاط اصطکاک ایجاد خواهد کرد.
مسیر دیگر: تقویت امنیت
از سوی دیگر، جنبش ابر حاکمیت‌دار می‌تواند ما را به مسیر دیگری هدایت کند. جایی که ایده‌های فدراسیون باز و «هویت جهانی» به چالش کشیده می‌شوند، فرصت ایجاد سیستم‌های جدید امن‌تر وجود دارد، مبتنی بر این ایده که ناشناسی می‌تواند/باید حفظ شود (حتی فرامرزی) و با معماری مناسب تقویت شود.
در واقع، بسیاری از تکنیک‌ها و فناوری‌هایی که می‌توانند برای کاهش ریسک استفاده شوند مانند معماری اعتماد صفر، اثبات‌های صفر دانش (ZKP) و شناسه‌های غیرمتمرکز (DID) ارتباط نزدیکی با APIها دارند. در واقع، می‌توان دنیایی را تصور کرد که در آن APIها در مقیاس بزرگ برای تأیید و مجوزدهی دسترسی بدون شکستن ناشناسی استفاده شوند.
به عبارت دیگر؟
آنها ممکن است سلاح مخفی برای حفظ آن سگ‌ها در اینترنت باشند.
