وب سرویس تعداد معاملات

API یا Application Programming Interface مجموعه‌ای از توابع، پروتکل‌ها و ابزارها است که به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا قابلیت‌ها یا داده‌های یک نرم‌افزار یا سرویس را به برنامه‌های دیگر ارائه دهند. در واقع  API به عنوان یک رابط عمل می‌کند که به برنامه‌ها امکان می‌دهد داده‌ها و عملکردها را به اشتراک بگذارند و از قابلیت‌های یکدیگر استفاده کنند.

وب سرویس نوع خاصی از API است که از طریق شبکه، معمولاً اینترنت، قابل دسترسی است. وب سرویس‌ها از پروتکل‌های استاندارد اینترنتی مانند HTTP، XML، SOAP یا REST استفاده می‌کنند تا داده‌ها را بین سیستم‌ها منتقل کنند. وب سرویس‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند توسط هر برنامه‌ای که به شبکه متصل است و می‌تواند از پروتکل‌های ذکر شده استفاده کند، مورد استفاده قرار گیرند.

JSON (JavaScript Object Notation) یک فرمت متنی سبک برای تبادل داده‌ها است که به‌صورت جفت‌های کلید-مقدار ذخیره می‌شود. ساختار آن شامل آبجکت‌ها `{}` و آرایه‌ها `[]` است و برای ارتباط بین سرور و کلاینت به‌طور گسترده استفاده می‌شود. JSON خوانا برای انسان و قابل پردازش در بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی است.

XML (زبان نشانه‌گذاری توسعه‌پذیر) یک فرمت متنی است که برای ذخیره و انتقال داده‌ها به‌کار می‌رود. در این زبان، داده‌ها به‌صورت تگ‌های باز و بسته سازماندهی می‌شوند که هر تگ نشان‌دهنده یک عنصر از اطلاعات است. XML مستقل از پلتفرم و زبان برنامه‌نویسی بوده و به‌عنوان یک استاندارد برای تبادل داده بین سیستم‌های مختلف استفاده می‌شود.