انتخاب سیستم مدیریت پایگاه داده مناسب، به‌طور اساسی قابلیت‌های داده‌ای سازمان، هزینه‌های عملیاتی و تکامل فناوری بلندمدت را شکل می‌دهد. متخصصان داده به‌طور فزاینده‌ای با تصمیم پیچیده‌ای بین انعطاف‌پذیری متن‌باز PostgreSQL و زیرساخت در سطح سازمانی Oracle مواجه هستند، که هر کدام مزایای متمایزی ارائه می‌دهند که می‌توانند اهداف تجاری را تسریع کنند یا محدود سازند. پیشرفت‌های اخیر در هر دو پلتفرم این مقایسه را شدت بخشیده است، با PostgreSQL که قابلیت‌های I/O ناهمزمان و ویژگی‌های یکپارچگی هوش مصنوعی پیشرفته را معرفی کرده، در حالی که Oracle فناوری‌های پایگاه داده خودکار و استراتژی‌های استقرار چندابری را پیش می‌برد.
این تحلیل جامع، تفاوت‌های حیاتی بین PostgreSQL و Oracle را بررسی می‌کند و بینش‌های مورد نیاز را برای مهندسان داده و تصمیم‌گیرندگان سازمانی فراهم می‌کند تا انتخاب پایگاه داده را با الزامات سازمانی و مسیرهای رشد آینده هم‌راستا کنند.
چه چیزی PostgreSQL را به گزینه‌ای جذاب برای پایگاه داده تبدیل می‌کند؟
PostgreSQL (یا Postgres) یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه‌ای-شیءگرا (ORDBMS) متن‌باز است. این سیستم دارای معماری کلاینت-سرور است و از چندین زبان رویه‌ای از جمله SQL، PL/pgSQL، PL/Python، PL/Perl و PL/Tcl پشتیبانی می‌کند. می‌توانید آن را روی سیستم‌عامل‌های اصلی مانند UNIX، Windows، FreeBSD، macOS، AIX، Solaris و Linux مستقر کنید.
با تطبیق‌پذیری و قابلیت استفاده گسترده PostgreSQL، می‌توانید فراتر از توابع پایگاه داده معمولی بروید. می‌توانید آن را با افزونه PostGIS برای مدیریت داده‌های جغرافیایی برای خدمات مبتنی بر مکان و برنامه‌های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) یکپارچه کنید. wrapperهای داده خارجی و پشتیبانی از JSON در PostgreSQL به شما امکان می‌دهند Postgres را به سایر ذخیره‌گاه‌های داده، از جمله پایگاه‌های داده NoSQL، متصل کنید و پایگاه‌های داده فدرال ایجاد کنید که در چندین مورد استفاده مفید هستند. پیشرفت‌های اخیر شامل ستون‌های تولیدشده مجازی و قابلیت‌های تکثیر منطقی بهبودیافته PostgreSQL است که یکپارچگی و همگام‌سازی داده‌های cross-platform را ساده می‌کنند.
ویژگی‌های PostgreSQL
- کنترل هم‌زمانی چندنسخه‌ای (MVCC): به چندین کاربر اجازه می‌دهد به‌طور همزمان بدون درگیری‌های قفل به پایگاه داده دسترسی پیدا کنند. هر تراکنش روی یک snapshot عمل می‌کند و تغییرات را بدون تأثیر بر سازگاری داده امکان‌پذیر می‌سازد.
- جستجوی تمام‌متن: می‌توانید داده‌های متنی را ایندکس کنید و جستجوهای کارآمدی بر اساس اهمیت، کلمات کلیدی، عبارات و روابط مجاورت انجام دهید. جستجوی تمام‌متن PostgreSQL برای سیستم‌های مدیریت اسناد و موتورهای جستجو مفید است.
- بارگذاری پویا: بدون نیاز به راه‌اندازی مجدد پایگاه داده، توابع یا انواع داده جدید اضافه کنید و قابلیت‌های PostgreSQL را با استفاده از منطق سفارشی گسترش دهید.
- اجرای پرس‌وجوی موازی: از چندین هسته CPU برای پردازش پرس‌وجوهای پیچیده—جوین‌های موازی، اسکن‌ها و تجمیع‌ها—استفاده می‌کند و زمان اجرای برای مجموعه داده‌های بزرگ را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.
- ایندکسینگ پیشرفته: ایندکس‌های B-tree، hash، GiST، GIN و BRIN را ارائه می‌دهد تا عملکرد پرس‌وجو را با فراهم کردن مسیرهای دسترسی کارآمد به داده‌ها بهینه کند.
- قابلیت‌های I/O ناهمزمان: نسخه‌های اخیر PostgreSQL از زیرساخت‌های I/O مدرن بهره می‌برند تا عملکرد اسکن ترتیبی و vacuum را به‌طور چشمگیری بهبود بخشند، که به‌ویژه برای بارهای کاری تحلیلی داده‌محور مفید است.
چه چیزی Oracle Database را در بازار سازمانی متمایز می‌کند؟
Oracle (یا Oracle DB) یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه‌ای بسته (RDBMS) است. این اولین پایگاه داده طراحی‌شده برای محاسبات گرید سازمانی و انبارداری داده بود. طبق رتبه‌بندی‌های اخیر صنعت، Oracle جایگاه خود را به‌عنوان یکی از پرکاربردترین پلتفرم‌های RDBMS در سراسر جهان حفظ کرده و نفوذ گسترده‌ای در محیط‌های سازمانی دارد. پذیرش آن عمدتاً از پشتیبانی چندزبانه (Java، .NET، PHP، Ruby، Rust) و سازگاری با Windows، UNIX، macOS و Linux ناشی می‌شود.
یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن Oracle Real Application Clusters (RAC) است که به چندین سرور اجازه می‌دهد یک پایگاه داده واحد را اجرا کنند و downtime و از دست رفتن داده را به حداقل می‌رساند. Oracle اغلب در برنامه‌های بزرگ‌مقیاس مانند سیستم‌های مالی و بهداشتی استفاده می‌شود، جایی که امنیت، عملکرد و یکپارچگی داده‌ها حیاتی هستند. پیشرفت‌های اخیر شامل قابلیت‌های پایگاه داده خودکار پیشرفته و گزینه‌های استقرار چندابری گسترش‌یافته از طریق Oracle Database@AWS است که به سازمان‌ها انعطاف‌پذیری بیشتری در انتخاب‌های زیرساختی ارائه می‌دهد.
ویژگی‌های Oracle
- ذخیره ستونی در حافظه: داده‌ها را در حافظه با استفاده از فرمت ستونی ذخیره می‌کند و زمان پاسخ پرس‌وجو را برای بارهای کاری انبارداری داده و تحلیلی به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.
- معماری چنداجاره‌ای: به‌عنوان یک پایگاه داده کانتینری (CDB) عمل می‌کند که چندین پایگاه داده قابل اتصال (PDBs) را میزبانی می‌کند و تثبیت را ساده کرده و استفاده از منابع را بهبود می‌بخشد.
- فناوری Flashback: داده‌ها را پس از تغییرات تصادفی یا خرابی‌های سیستم به حالت قبلی بازمی‌گرداند بدون نیاز به بازیابی کامل از نسخه پشتیبان.
- پارتیشن‌بندی: جداول بزرگ را به قطعات کوچک‌تر و قابل مدیریت تقسیم می‌کند بدون تأثیر بر دسترسی یا یکپارچگی داده‌ها—عملکرد را بهبود می‌بخشد و مهاجرت داده را آسان‌تر می‌کند.
- امنیت پیشرفته: رمزنگاری شفاف داده، کنترل‌های دسترسی، masking داده و حسابرسی را ارائه می‌دهد و الزامات انطباق با GDPR، CCPA، PCI-DSS، HIPAA و غیره را برآورده می‌کند.
- عملیات خودکار: اتوماسیون مبتنی بر یادگیری ماشین، تنظیم عملکرد، اعمال وصله‌های امنیتی و رفع خرابی‌ها را مدیریت می‌کند و سربار مدیریتی را کاهش می‌دهد در حالی که قابلیت اعتماد در سطح سازمانی را حفظ می‌کند.
قابلیت‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین در PostgreSQL و Oracle چگونه مقایسه می‌شوند؟
یکپارچگی قابلیت‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین یکی از تفاوت‌های حیاتی در انتخاب پایگاه داده مدرن است. PostgreSQL رویکردی مبتنی بر افزونه را برای عملکردهای هوش مصنوعی در پیش گرفته و از اکوسیستم متن‌باز خود برای ارائه گزینه‌های یکپارچگی ML انعطاف‌پذیر استفاده می‌کند. این پلتفرم اکنون از پایگاه‌های داده برداری از طریق افزونه‌هایی مانند pgvector پشتیبانی می‌کند و جستجوی معنایی و جریان‌های کاری retrieval-augmented generation را که برای برنامه‌های هوش مصنوعی مدرن ضروری هستند، امکان‌پذیر می‌سازد. پشتیبانی JSONB و قابلیت‌های جستجوی تمام‌متن PostgreSQL پایه‌ای برای بارهای کاری هیبریدی فراهم می‌کنند که داده‌های رابطه‌ای سنتی را با پردازش محتوای بدون ساختار ترکیب می‌کنند.
رویکرد Oracle بر خدمات هوش مصنوعی یکپارچه متمرکز است که مستقیماً در موتور پایگاه داده جاسازی شده‌اند. Oracle Database شامل عملکرد جستجوی برداری هوش مصنوعی ساخته شده است که پرس‌وجوهای معنایی را در کنار عملیات SQL سنتی پردازش می‌کند و نیاز به سیستم‌های ذخیره‌سازی برداری جداگانه را حذف می‌کند. ویژگی‌های پایگاه داده خودکار از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای بهینه‌سازی خودکار عملکرد، اعمال وصله‌های امنیتی و پیش‌بینی مشکلات احتمالی سیستم قبل از تأثیرگذاری بر عملیات استفاده می‌کنند. معماری پایگاه داده همگرای Oracle از پردازش گراف، تحلیل فضایی و عملیات اسناد JSON در یک پلتفرم واحد پشتیبانی می‌کند و جریان‌های کاری تحلیلی پیچیده را ساده می‌کند.
تفاوت‌های معماری مزایای متمایزی برای موارد استفاده مختلف ایجاد می‌کنند. رویکرد مدولار PostgreSQL به سازمان‌ها امکان می‌دهد ابزارها و کتابخانه‌های هوش مصنوعی بهترین در نوع خود را انتخاب کنند در حالی که عملیات مقرون‌به‌صرفه را از طریق پایه متن‌باز خود حفظ می‌کنند. افزونه‌هایی مانند apache AGE قابلیت‌های پردازش گراف را ارائه می‌دهند، در حالی که یکپارچگی با خدمات هوش مصنوعی بومی ابری، ترکیب بی‌وقفه خط لوله‌های یادگیری ماشین را امکان‌پذیر می‌سازد. رویکرد یکپارچه Oracle پیچیدگی را برای سازمان‌هایی که نیاز به راه‌حل‌های turnkey هوش مصنوعی با پشتیبانی جامع و ویژگی‌های عملکرد تضمین‌شده دارند، کاهش می‌دهد، هرچند با هزینه مجوز بسیار بالاتر.
ملاحظات استقرار سازمانی و استراتژی ابری چیست؟
استراتژی‌های استقرار سازمانی برای PostgreSQL در مقابل Oracle فلسفه‌های اساساً متفاوتی را در مورد مدیریت زیرساخت، بهینه‌سازی هزینه و کنترل عملیاتی منعکس می‌کنند. ماهیت متن‌باز PostgreSQL مدل‌های استقرار متنوعی از نصب‌های خودمدیریتی تا خدمات ابری کاملاً مدیریت‌شده را امکان‌پذیر می‌سازد و سازمان‌ها کنترل کامل بر حاکمیت داده و الزامات سفارشی‌سازی را حفظ می‌کنند. ارائه‌دهندگان ابری عمده خدمات مدیریت‌شده PostgreSQL را با مجموعه‌های ویژگی، پشتیبانی از افزونه‌ها و مدل‌های قیمت‌گذاری متفاوت ارائه می‌دهند که با نیازها و الزامات فنی مختلف سازمانی هم‌راستا هستند.
استراتژی استقرار Oracle بر راه‌حل‌های یکپارچه از طریق سیستم‌های مهندسی‌شده و خدمات بومی ابری طراحی‌شده برای عملیات در مقیاس سازمانی تأکید دارد. زیرساخت ابری Oracle خدمات پایگاه داده خودکار را ارائه می‌دهد که وظایف مدیریتی روتین را از طریق اتوماسیون یادگیری ماشین مدیریت می‌کنند، در حالی که سیستم‌های Exadata سخت‌افزار هدفمند بهینه‌شده برای بارهای کاری پایگاه داده ارائه می‌دهند. Oracle Database@AWS این قابلیت‌ها را به محیط‌های ابری هیبریدی گسترش می‌دهد و به سازمان‌ها اجازه می‌دهد از فناوری پایگاه داده Oracle در زیرساخت AWS بهره ببرند در حالی که به ابزارهای مدیریت و بهینه‌سازی Oracle دسترسی دارند.
اقتصاد ابری عوامل تصمیم‌گیری مهمی برای استقرارهای سازمانی ایجاد می‌کنند. مدل مجوزدهی PostgreSQL هزینه‌های per-core را حذف می‌کند و مقیاس‌بندی افقی را بدون جریمه‌های مالی امکان‌پذیر می‌سازد و محیط‌های توسعه و تست مقرون‌به‌صرفه را پشتیبانی می‌کند. سازمان‌ها می‌توانند استراتژی‌های توزیع جهانی را با استفاده از ویژگی‌های بومی ابری بدون نگرانی در مورد حسابرسی‌های مجوز یا افزایش غیرمنتظره هزینه‌ها پیاده‌سازی کنند. مدل مجوزدهی تجاری Oracle نیاز به برنامه‌ریزی دقیق برای استقرارهای ابری دارد، با گزینه‌های bring-your-own-license که فرصت‌های بهینه‌سازی هزینه را برای سازمان‌هایی با سرمایه‌گذاری‌های موجود فراهم می‌کنند، در حالی که خدمات ابری Oracle هزینه‌های مجوز را در مدل‌های قیمت‌گذاری مبتنی بر مصرف شامل می‌شوند.
استراتژی‌های هیبریدی و چندابری چالش‌های متفاوتی برای هر پلتفرم ارائه می‌دهند. تجربه استقرار سازگار PostgreSQL در ارائه‌دهندگان ابری و محیط‌های on-premises معماری‌های هیبریدی را ساده می‌کند و از سناریوهای vendor lock-in که می‌توانند تصمیمات فناوری آینده را محدود کنند، جلوگیری می‌کند. راه‌حل‌های ابری هیبریدی Oracle نیاز به هماهنگی بین نصب‌های on-premises و خدمات ابری دارند، هرچند پیشرفت‌های اخیر در اتصال cross-cloud انعطاف‌پذیری را برای سازمان‌هایی که footprintهای زیرساختی متنوع را حفظ می‌کنند، بهبود بخشیده است.
تفاوت‌های اصلی بین PostgreSQL و Oracle چیست؟
تفاوت اصلی بین PostgreSQL و Oracle این است که PostgreSQL یک پایگاه داده رابطه‌ای متن‌باز شناخته‌شده برای انعطاف‌پذیری و مقرون‌به‌صرفه بودن است، در حالی که Oracle یک پایگاه داده در سطح سازمانی است که ویژگی‌های پیشرفته، مقیاس‌پذیری و پشتیبانی جامع ارائه می‌دهد.
| دسته‌بندی | PostgreSQL | Oracle |
| مجوزدهی و هزینه | متن‌باز، رایگان، پشتیبانی‌شده توسط جامعه بزرگ. | اختصاصی، مجوزدهی سازمانی می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی گران باشد. |
| آخرین نسخه و پشتیبانی | PostgreSQL 18 RC 1 منتشرشده در ۴ سپتامبر ۲۰۲۵؛ GA حدود ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵. نسخه‌های اصلی برای ۵ سال پشتیبانی می‌شوند. | نسخه‌های سازمانی با پشتیبانی تحت قرارداد و به‌روزرسانی‌های چرخه عمر. |
| عملکرد و مقیاس‌پذیری | در وظایف read-intensive و استقرارهای کوچک‌تر برتری دارد؛ I/O ناهمزمان و کلاسترینگ عملکرد را بهبود می‌بخشد. | برای بارهای write-heavy بهینه‌شده؛ شامل RAC برای مقیاس‌بندی active-active (نیاز به نسخه سازمانی). |
| اکوسیستم و گسترش‌پذیری | اکوسیستم متن‌باز گسترده با افزونه‌ها، APIها و سازگاری با ابزارها. | ابزارهای سازمانی قوی، هرچند عمدتاً اختصاصی. |
| تراکنش و هم‌زمانی | MVCC رفتار سازگار با ACID را تضمین می‌کند؛ مهاجرت از Oracle نیاز به آگاهی از تفاوت‌های ظریف دارد. | قابلیت‌های هم‌زمانی، قفل‌گذاری و تنظیم پیشرفته در محیط‌های سازمانی. |
| امنیت | از رمزنگاری، کنترل‌های دسترسی در سطح نقش و ردیف پشتیبانی می‌کند. | شامل ویژگی‌های امنیتی پیشرفته مانند VPD و Database Vault. |
| چرخه انتشار و نگهداری | انتشارهای اصلی سالانه؛ به‌روزرسانی‌های جزئی فصلی یا در صورت نیاز. | برنامه انتشار بر اساس قراردادهای سازمانی و شرایط پشتیبانی. |
| ملاحظات مهاجرت | موانع مجوزدهی کمتر؛ برنامه‌های PL/SQL-heavy یا ساختارهای سازمانی ممکن است مهاجرت را پیچیده کنند. | مهاجرت به PostgreSQL نیاز به نگاشت ویژگی‌ها و بازتوسعه برای قابلیت‌های مختص Oracle دارد. |
Oracle در مقابل PostgreSQL: سینتکس
هر دو Oracle و PostgreSQL به استانداردهای ANSI SQL پایبند هستند اما در سینتکس و توابع کمی متفاوت‌اند. Oracle همچنین از برخی سینتکس‌های غیر ANSI SQL پشتیبانی می‌کند. به‌روزرسانی‌های اخیر PostgreSQL شامل پشتیبانی بهبودیافته از احراز هویت OAuth و مدیریت محدودیت‌های temporal بهبودیافته است، در حالی که Oracle سازگاری SQL خود را از طریق ویژگی‌های پایگاه داده خودکار و قابلیت‌های duality رابطه‌ای JSON گسترش می‌دهد.
PostgreSQL در مقابل Oracle: عملکرد و مقیاس‌پذیری
PostgreSQL در وظایف read-intensive و پایگاه‌های داده کوچک‌تر برتری دارد. از طریق ذخیره‌سازی مبتنی بر کلاستر مقیاس‌پذیری بهبودیافته‌ای ارائه می‌دهد و یکپارچگی داده‌ها را از طریق فایل‌های WAL حفظ می‌کند. بهبودهای اخیر در پردازش I/O ناهمزمان عملکرد اسکن ترتیبی و vacuum را به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
Oracle در بارهای کاری write-intensive با throughput بالا عملکرد خوبی دارد. نسخه استاندارد تا چهار سوکت را پشتیبانی می‌کند؛ مقیاس‌بندی فراتر از آن نیاز به نسخه سازمانی (گران‌تر) دارد. Oracle Real Application Clusters قابلیت‌های مقیاس‌بندی active-active را فراهم می‌کند که PostgreSQL از طریق راه‌حل‌های کلاسترینگ شخص ثالث به آن دست می‌یابد.
Oracle در مقابل PostgreSQL: انواع داده
هر دو پایگاه داده طیف گسترده‌ای از انواع داده را ارائه می‌دهند، اما تفاوت‌های ظریفی وجود دارد. به عنوان مثال، در varchar2(n) (Oracle) و varchar(n) (Postgres)، n در Oracle نشان‌دهنده بایت است در حالی که در Postgres نشان‌دهنده کاراکتر است. نادیده گرفتن این تفاوت‌ها می‌تواند در طول مهاجرت باعث خطا شود. نسخه‌های اخیر PostgreSQL ستون‌های تولیدشده مجازی و قابلیت‌های پردازش JSON بهبودیافته را معرفی می‌کنند، در حالی که Oracle پشتیبانی از انواع داده برداری و ساختارهای جدول بلاکچین را گسترش می‌دهد.
PostgreSQL در مقابل Oracle: سازگاری و تکثیر
PostgreSQL تکثیر جریانی، تکثیر منطقی و اسلات‌های تکثیر را برای دسترسی بالا و fail-over ارائه می‌دهد. ویژگی‌های تکثیر منطقی بهبودیافته در نسخه‌های اخیر سازگاری cross-version و ارتقاهای نسخه اصلی را بهبود می‌بخشند.
Oracle Data Guard و تکثیر پایگاه داده master را ارائه می‌دهد. Postgres از طیف گسترده‌تری از APIها پشتیبانی می‌کند و آن را برای افزونه‌ها و محیط‌های SQL متنوع‌تر می‌کند. Active Data Guard Oracle قابلیت‌های اضافی برای offloading بار کاری read-only و سناریوهای بازیابی فاجعه فراهم می‌کند.
Oracle DB در مقابل PostgreSQL: امنیت و انطباق
در حالی که PostgreSQL امنیت قوی ارائه می‌دهد، صنایع اغلب به دلیل گواهینامه‌های انطباق گسترده Oracle را ترجیح می‌دهند. Oracle ویژگی‌هایی مانند Virtual Private Database (VPD)، redaction داده و مجوز/نقش granular را اضافه می‌کند. پیشرفت‌های امنیتی اخیر PostgreSQL شامل یکپارچگی OAuth و اعتبارسنجی حالت FIPS است، در حالی که Oracle اتوماسیون امنیتی پایگاه داده خودکار و قابلیت‌های حسابرسی تأییدشده بلاکچین را گسترش می‌دهد.
Oracle DB در مقابل PostgreSQL: پشتیبان‌گیری و بازیابی
Oracle از Recovery Manager (RMAN) برای بازیابی point-in-time، پشتیبان‌گیری‌های افزایشی و اعتبارسنجی داده استفاده می‌کند.
PostgreSQL به pg_dump و pg_basebackup وابسته است. Oracle به‌طور کلی برای حجم‌های داده بسیار بزرگ مناسب‌تر است، جایی که Postgres ممکن است با گلوگاه‌های عملکرد مواجه شود. خدمات مدیریت‌شده ابری برای هر دو پلتفرم اکنون مدیریت پشتیبان خودکار با اهداف زمان بازیابی بهبودیافته و رویه‌های بازیابی فاجعه ساده‌شده را ارائه می‌دهند.
PostgreSQL در مقابل Oracle: ارزش در برابر هزینه
Oracle تجاری و پرهزینه است، با هزینه‌های اضافی برای ویژگی‌های بیشتر. تغییرات اخیر مدل مجوزدهی قیمت‌گذاری مبتنی بر کارمند را معرفی کرده‌اند که می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی هزینه‌های سازمانی را بسته به ساختار سازمانی تحت تأثیر قرار دهد.
PostgreSQL رایگان و متن‌باز است، بدون هزینه‌های مجوز، که منجر به هزینه کل مالکیت پایین‌تر می‌شود. سازمان‌ها معمولاً هزینه‌های صرفه‌جویی‌شده از مجوز را در بهینه‌سازی زیرساخت، خدمات پشتیبانی یا منابع توسعه اضافی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
چگونه باید بین PostgreSQL و Oracle انتخاب کنید؟
انتخاب بین PostgreSQL و Oracle به نیازها و اولویت‌های خاص سازمان شما بستگی دارد. انعطاف‌پذیری و مقرون‌به‌صرفه بودن PostgreSQL برای سازمان‌هایی با بودجه محدود و نیاز به قابلیت‌های سفارشی‌سازی و افزونه مناسب است، در حالی که ویژگی‌های پیشرفته و انطباق نظارتی Oracle برای صنایعی با الزامات سختگیرانه و بارهای کاری تراکنشی بزرگ‌مقیاس جذاب است.
پیشرفت‌های اخیر در هر دو پلتفرم موقعیت رقابتی آن‌ها را شدت بخشیده است، با PostgreSQL که قابلیت‌های در سطح سازمانی را از طریق ویژگی‌های امنیتی بهبودیافته و بهینه‌سازی‌های عملکرد پیش می‌برد، در حالی که Oracle عملکرد پایگاه داده خودکار و گزینه‌های استقرار چندابری را گسترش می‌دهد. تصمیم به‌طور فزاینده‌ای شامل ارزیابی هزینه کل مالکیت، انعطاف‌پذیری استقرار و هم‌راستایی استراتژیک بلندمدت به جای صرفاً قابلیت‌های فنی است.
این مقاله Oracle در مقابل PostgreSQL را در سینتکس، عملکرد، انواع داده، تکثیر، امنیت، پشتیبان‌گیری، هزینه، قابلیت‌های هوش مصنوعی و ملاحظات استقرار سازمانی مقایسه کرد تا به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام پلتفرم بهترین تطابق با بارهای کاری شما را دارد. سازمان‌ها همچنین باید الزامات یکپارچگی و پیچیدگی پایپ‌لاین داده را در نظر بگیرند، جایی که پلتفرم‌ها می‌توانند سربار عملیاتی را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهند و رویکردهای هیبریدی را امکان‌پذیر سازند که به‌طور استراتژیک از نقاط قوت هر دو پایگاه داده بهره می‌برند.
پرسش‌های متداول (FAQs)
آیا PostgreSQL کاملاً رایگان است؟
بله. PostgreSQL تحت مجوز PostgreSQL متن‌باز و رایگان است. در حالی که هزینه‌های مجوزی وجود ندارد، سازمان‌ها ممکن است در پشتیبانی شخص ثالث، میزبانی یا خدمات مدیریت‌شده برای قابلیت اعتماد در سطح سازمانی سرمایه‌گذاری کنند.
چرا سازمان‌ها با وجود رایگان بودن PostgreSQL همچنان Oracle را انتخاب می‌کنند؟
سازمان‌ها اغلب Oracle را برای ویژگی‌های پیشرفته، گواهینامه‌های انطباق قوی و قابلیت اعتماد mission-critical انتخاب می‌کنند. ابزارهای یکپارچه Oracle، مدیریت خودکار و خدمات پشتیبانی سازمانی آن را برای صنایع با تنظیمات بالا مانند مالی و بهداشت جذاب می‌کنند، با وجود هزینه‌های بالاتر.
آیا PostgreSQL می‌تواند بارهای کاری در مقیاس سازمانی را مانند Oracle مدیریت کند؟
بله، PostgreSQL به‌طور قابل‌توجهی بالغ شده و از استقرارهای بزرگ‌مقیاس پشتیبانی می‌کند، به‌ویژه با بهبودهای اخیر در I/O ناهمزمان و تکثیر منطقی. با این حال، Oracle به‌طور کلی در محیط‌های write-heavy با throughput بسیار بالا عملکرد بهتری دارد و ویژگی‌هایی مانند RAC را برای کلاسترینگ active-active ارائه می‌دهد.
مهاجرت از Oracle به PostgreSQL چقدر دشوار است؟
مهاجرت می‌تواند به دلیل تفاوت‌ها در انواع داده، رویه‌های ذخیره‌شده و ویژگی‌های اختصاصی Oracle پیچیده باشد. ابزارهایی مانند Airbyte، همراه با ابزارهای تبدیل اسکیما، می‌توانند با خودکارسازی تکثیر، نگاشت نوع داده و همگام‌سازی، فرآیند را هموار کنند.
کدام پایگاه داده برای بارهای کاری هوش مصنوعی و یادگیری ماشین بهتر است؟
PostgreSQL انعطاف‌پذیر است و به افزونه‌هایی مانند pgvector و یکپارچگی با چارچوب‌های ML خارجی وابسته است. Oracle ویژگی‌های هوش مصنوعی درون برنامه‌ایی و بهینه‌سازی خودکار را مستقیماً در پایگاه داده ارائه می‌دهد. انتخاب بهترین به این بستگی دارد که آیا شما یکپارچگی مدولار و متن‌باز را ترجیح می‌دهید یا راه‌حل‌های turnkey سازمانی.
کدام گزینه در بلندمدت مقرون‌به‌صرفه‌تر است؟
PostgreSQL به‌طور کلی هزینه کل مالکیت پایین‌تری ارائه می‌دهد زیرا هزینه‌های مجوزی ندارد. Oracle نیاز به هزینه‌های مجوز و پشتیبانی دارد، اما ممکن است برای سازمان‌هایی که نیاز به قابلیت‌های پیشرفته و پشتیبانی سازمانی دارند، هزینه را توجیه کند.
